در ادیانی که روابط جنسی خارج از ازدواج تحمل نمی شود میزان مجرمیت چنین اعمالی به مراتب بالاتر است. تمام مبارزات به نفع IVG با مقاومت علمای محلی و روسای خانواده مواجه می شوند. سقط جنین مخفیانه سالانه موجب مرگ دویست هزار زن در آفریقا می شود.
به نظر لیلی منیر فعال اندونزیایی که چند همسری به مقیاس وسیعی در کشورش رواج دارد، چند همسری جنایتی است مخالف روح قرآن. در جامعه قبیله ای زمان پیامبر، محدود کردن چند همسری به چهار همسر یک پیشرفت بود. اما امروزه چند همسری یک سیر قهقرایی است:« هیچ مردی نمی تواند بین چهار همسر به عدالتی رفتار کند که مورد درخواست قرآن است.»
نیره توحیدی فعال ایرانی نیزبا تاسف از موانعی یاد می کند که مبارزات فمینیستی در کشورش با آن مواجه است. مبارزاتی که با مخالفت گروه روحانی و دولت اسلامی مستقر در قدرت روبروست. حکومتی که نتیجه ی « گفتمان جنگ طلبانه و ضدغربی» اش محدود کردن اکثریت زنان است.
در زمینه ای چنین متفاوت، فمینیست های مسلمان استراتژی واحدی ندارند.برخی میانه رو هستند و برخی رادیکال. اسرا نومانی(Asra Nomani)، آمریکایی هندی تبارمی خواهد همه تابوها را به کنار زند: حق انتخاب آزاد شریک جنسی و یا شوهر، حق داشتن روابط جنسی خارج از ازدواج، حق هم جنس گرایی و غیره. ویژگی مشترک فمینیست های اسلامی، دعوت از زنان برای بازیابی قرآن و ارائه ی یک قرائت «غیر جنس گرا» از متون اسلامی است.
آنها مبارزه می کنند علیه آیه 34 از چهارمین سوره قرآن که ادعا می کند مرد حق «کتک زدن» زنش را دارد. آنها خواهان تفسیری رفرمیست از متون مقدس هستند.
ندی اندوجار ادعا می کند که :«قرآن یک متن یک پارچه نیست. همانقدر خواننده زن وجود دارد که خواننده مرد». کنگره دیگری در نیویورک با موضوع « رهبری روحانی» زنان پیش بینی شده است که به دادن بورس هایی منجر خواهد شد که به برخی از زنان اجازه می دهد خود را برای مفتی شدن و «توانایی دادن فتوا» مجهز کنند.
این فمینیستها می دانند که راهی طولانی در پیش دارند. آنها قربانی دو گفتمان متضاد هستند- اسلام سنتی و اسلام بنیادگرا- که هر دو بر ضد حقوق زنان با هم متحدند. آنها همچنین باید خطر پس گرفتن مبارزه اشان را به حساب آورند و در مقابل قیمومیت «پدرورانه» فمینستهای غربی از خود دفاع کنند. اما مقاومت های اصلی از درون اسلام سر بر خواهد آورد: البته از سوی مردان اما همچنین از سوی زنانی که از قرن ها پیش در مقابل سلطه مردسالارانه و اطاعت تسلیم بوده اند
به نظر لیلی منیر فعال اندونزیایی که چند همسری به مقیاس وسیعی در کشورش رواج دارد، چند همسری جنایتی است مخالف روح قرآن. در جامعه قبیله ای زمان پیامبر، محدود کردن چند همسری به چهار همسر یک پیشرفت بود. اما امروزه چند همسری یک سیر قهقرایی است:« هیچ مردی نمی تواند بین چهار همسر به عدالتی رفتار کند که مورد درخواست قرآن است.»
نیره توحیدی فعال ایرانی نیزبا تاسف از موانعی یاد می کند که مبارزات فمینیستی در کشورش با آن مواجه است. مبارزاتی که با مخالفت گروه روحانی و دولت اسلامی مستقر در قدرت روبروست. حکومتی که نتیجه ی « گفتمان جنگ طلبانه و ضدغربی» اش محدود کردن اکثریت زنان است.
در زمینه ای چنین متفاوت، فمینیست های مسلمان استراتژی واحدی ندارند.برخی میانه رو هستند و برخی رادیکال. اسرا نومانی(Asra Nomani)، آمریکایی هندی تبارمی خواهد همه تابوها را به کنار زند: حق انتخاب آزاد شریک جنسی و یا شوهر، حق داشتن روابط جنسی خارج از ازدواج، حق هم جنس گرایی و غیره. ویژگی مشترک فمینیست های اسلامی، دعوت از زنان برای بازیابی قرآن و ارائه ی یک قرائت «غیر جنس گرا» از متون اسلامی است.
آنها مبارزه می کنند علیه آیه 34 از چهارمین سوره قرآن که ادعا می کند مرد حق «کتک زدن» زنش را دارد. آنها خواهان تفسیری رفرمیست از متون مقدس هستند.
ندی اندوجار ادعا می کند که :«قرآن یک متن یک پارچه نیست. همانقدر خواننده زن وجود دارد که خواننده مرد». کنگره دیگری در نیویورک با موضوع « رهبری روحانی» زنان پیش بینی شده است که به دادن بورس هایی منجر خواهد شد که به برخی از زنان اجازه می دهد خود را برای مفتی شدن و «توانایی دادن فتوا» مجهز کنند.
این فمینیستها می دانند که راهی طولانی در پیش دارند. آنها قربانی دو گفتمان متضاد هستند- اسلام سنتی و اسلام بنیادگرا- که هر دو بر ضد حقوق زنان با هم متحدند. آنها همچنین باید خطر پس گرفتن مبارزه اشان را به حساب آورند و در مقابل قیمومیت «پدرورانه» فمینستهای غربی از خود دفاع کنند. اما مقاومت های اصلی از درون اسلام سر بر خواهد آورد: البته از سوی مردان اما همچنین از سوی زنانی که از قرن ها پیش در مقابل سلطه مردسالارانه و اطاعت تسلیم بوده اند
No comments:
Post a Comment